Tasman NP en Coles Bay

Het is fijn wakker worden in ons huisje. We gaan weer verder naar een nieuwe plek, dus we pakken onze tassen in en gaan gelijk op pad.

Deze ochtend staat Tasman National Park 4.8 op het programma. Het is een klein half uurtje rijden en direct zijn we weer onder de indruk van het landschap. Er staan een aantal uitkijkpunten op het programma, waarvan er drie bij elkaar liggen. We starten met Tasman Arch.

We lopen een stukje en zien dat we ook een trail kunnen lopen naar Waterfall Bay. Daar hebben we zin in, dus we gaan op pad. Er zijn op Tasmanië minder toeristen dan in Australië en daardoor zijn we dan ook helemaal alleen op de route. Bij iedere stap die we zetten, groeit de liefde voor dit prachtige eiland. Wat is het hier ongelofelijk mooi… Iedere klim of afdaling is de moeite waard. De kliffen zijn grillig en ruig en onder een blauwe lucht met her en der wat wolken is alles nog eens tien keer zo mooi.

Onderweg is het enige wat we horen het geluid van de zee die tegen de kliffen klapt en de vogels om ons heen. Zo ver als we kunnen kijken, zien we alleen maar zee. Een gladde spiegel die continu glinstert. Hier voelt het echt alsof we aan het einde van de wereld zijn. We zien nog een lieve, kleine pademelon die ons van een afstandje in de gaten houdt. Het blijft bijzonder om deze dieren van zo dichtbij te mogen zien.

We nemen de uitkijkpunten Devil’s Kitchen en Blowhole ook mee. Wat een mega mooie ochtend hebben we zo. We rijden een stukje verder. We zijn continu omgeven door water. Dat geeft zo’n bijzonder gevoel. Na iedere bocht zien we weer wat anders. We stoppen nog een paar keer, maar we beseffen ons dat we het mooiste al gezien hebben deze ochtend tijdens onze wandeling.

Het is inmiddels 14.00 uur en we besluiten dat we vast richting Coles Bay gaan rijden. Dat is nog een rit van 2,5 uur. We rijden dwars door de bergen in het binnenland en komen op stukken waar niets anders is dan groene heuvels met schapen. Heel af en toe zien we een huis of een paar huizen. We zijn echt een eindje weg van de bewoonde wereld. Dat is trouwens niet heel handig als je moet plassen…

In Coles Bay verblijven we twee nachten. We zitten eigenlijk net voor Coles Bay op een beetje een vreemd stukje. Ons huis is echt vergane glorie. Helaas… We kunnen niet altijd geluk hebben. Het uitzicht is wel weer fenomenaal op een baai met een prachtige zonsondergang. Het is bijna half zes als we op zoek willen gaan naar een supermarkt. We hebben geen drinken meer en zullen wat eten moeten scoren. En dat… blijkt lastig. De dorpjes zijn zo klein: letterlijk één mini-supermarkt en een tentje waar je wat kan eten. En alles gaat dicht tussen 17.00 en 17.30 uur! We kunnen gelukkig wel een pizza eten bij het enige tentje wat tot 20.00 uur open is.

Morgen willen we hier een mooie wandeling gaan maken. Het weer lijkt ons hier wat gunstiger gezind. Het regent af en toe kort (gelukkig steeds als we niet aan het wandelen zijn), maar verder schijnt de zon uitbundig en is het 14 graden.