Paradijs Gili T

Na een fijn verblijf in Ubud is het tijd om te vertrekken naar onze volgende bestemming, Gili T. We hebben een laatste prachtig en lekker ontbijt en bestellen dan een Grab. Deze staat om 10.00 uur keurig op ons te wachten om ons naar de haven van Padang Bai te brengen. Ongeveer 1,5 uur rijden. Het is leuk om door de verschillende dorpen te rijden.

Eenmaal aangekomen bij de haven lopen we naar de maatschappij waar we ons bootticket gekocht hebben. We moeten nog even wachten en nemen plaats. Tijd voor mij om een paar reispilletjes te nemen. Keurig op tijd worden we meegenomen naar de steiger waar de boot ligt. Zodra we vertrekken voel ik het al.. Dit wordt geen kalm boottochtje! We klappen met een noodgang over de golven. De eerste mensen worden al ziek. Gelukkig niet dicht bij ons in de buurt. Ik ben onwijs blij dat ik de pilletjes genomen heb. Na 1,5 uur varen komen we bij de haven van Gili T. Hier horen we dat het druk is en we even moeten wachten tot we aan mogen meren. Dat ‘even’ duurt een uur!! Een uur op een ruige zee dobberen met boten die langs varen. Af en toe zijn de golven zo hoog dat het lijkt alsof we omslaan. Meer en meer mensen worden ziek. Het wachten is erger dan de boottocht zelf. Gelukkig gaat bij ons alles goed.

Eenmaal aan wal weten we dat hier geen gemotoriseerde voertuigen zijn. Alleen paard en wagen en fietsen. We zullen met paard en wagen naar ons hotel moeten. Dat vinden we vreselijk want de paarden worden hier niet heel goed verzorgd..

Gelukkig doemt in de verte vrij snel een roze oase op. Ons hotel, Pink Coco! We worden onthaald met een drankje en kijken even rond. Alles is roze. Over ieder detail is nagedacht. We krijgen een leuke kamer met lieve details; bloemetjes overal. De staff van het hotel doet er werkelijk alles aan om ons in de watten te leggen. Aan het zwembad krijgen we steeds hapjes en drankjes om te proeven.

De volgende ochtend gaan we op zoek naar het ontbijt. We krijgen deze op een mooi terras met oog op het prachtige blauwe water van de zee. Ook hier worden we weer volledig in de watten gelegd. Geen lopend buffet, maar een gerecht wat je zelf kiest aangevuld met andere lekkernijen. We hebben een klein probleempje met de afvoer van de douche en geven dit gelijk aan. Binnen no time staat er iemand aan onze tafel. Of ze, terwijl wij eten, naar het probleem mogen kijken en gelijk de kamer mogen poetsen. Tuurlijk! Een paar minuten later staat er weer iemand aan onze tafel. Ze komt checken wat we vandaag willen doen en geeft ons graag wat tips.

Het hotel heeft fietsen die je voor een kleine prijs kan huren. Daar maken we gebruik van. Ook geven we gelijk onze vuile was af. We fietsen in een klein half uurtje naar het noorden van het eiland en gaan lekker aan het strand liggen.

Halverwege de middag fietsen we op het gemakje terug en nemen nog een duik in het zwembad. Dan is het tijd om naar het strand te gaan. Pink Coco is een favoriete plek om de zonsondergang te kijken. Omdat we hotelgasten zijn, krijgen we de beste plekken en zitten we front row. Vanavond staat er live muziek en een dans met vuur op de planning. De muziek staat op standje gehoorbeschadiging, maar we zitten heerlijk.

Halverwege de avond besluiten we terug te gaan naar de kamer. Het blijkt dat we iedere avond een verrassing krijgen. De kamer is klaar gemaakt voor de nacht; het bed is terug geslagen, gordijnen dicht en er ligt dit keer een klein pluche schilpadje op ons te wachten. Gisteren kregen we een heerlijk verzorgend gezichtsmasker. Ook staat er een kaarsje te branden met een heerlijk geurende olie. En om het af te maken.. onze was die weer heerlijk fris is en netjes gestreken op bed ligt. We love it! Ik kijk nu al uit naar morgenavond :-).

Gili T is echt een klein paradijsje. Alles voelt klein en kneuterig aan. Het is ook hier bloed en bloed heet. De zee is vrij wild en er ligt veel koraal, dus echt zwemmen zit er niet in. Tenzij je waterschoenen draagt, dan is snorkelen nog een optie. We gaan eens kijken wat we daar mee gaan doen…