Kyosan en Osaka
Waar zal ik eens beginnen? We hebben een prima nacht gehad op onze matrasjes. Door het kacheltje dekbed en deken hebben we het niet koud gehad. Dat was fijn!
Rond 05.50 uur werden we door een gong gewekt. We hoefden niet bang te zijn dat we ons zouden verslapen want de gong ging zo ongeveer iedere 10 minuten tot de ochtend meditatie. We werden bij de meditatieruimte ontvangen door een vriendelijke monnik. We kregen een poedertje waarmee we onze handen in moesten wrijven (rook een beetje naar kruidnagel) en dit was om alvast de ‘slechte’ energie bij ons te verdrijven. Daarna mochten we binnen op een krukje plaats nemen.
De ruimte was (net zoals de rest van de tempel) erg koud, maar er stond een kacheltje. De monnik heette ons in zijn beste Engels welkom. Daarna begon hij de meditatie met zang en klanken. Bijzonder om mee te maken. Na een half uur was de meditatie zelf klaar en gaf hij wat meer uitleg over de tempel en het hele heiligdom in Koyasan. De tempel waarin we sliepen was maar liefst 900 jaar oud!
Hij legde ons uit wat er allemaal in de tempel stond en nodigde ons uit om dit te eren. Dit deden we door ons handen tegen elkaar te zetten en te buigen. Heel bijzonder om dit samen met de monnik te doen, ook al staan we ver weg van het boeddhisme. Normaal mag je in tempels geen foto’s maken maar nu mochten we dit wel doen.
Na de meditatie kregen we ontbijt in een gezamelijke ruimte waar alles al weer op de grond was klaar gezet. Het ontbijt was ook weer geheel vegetarisch met enkel groenten (op diverse manieren ingelegd), rijst en soep. Het smaakte…. bijzonder… Ofwel… het was echt niet lekker. Met het diner had ik geen moeite, maar met het ontbijt wel. We hebben alles geproefd, maar weinig gegeten. De texturen en smaken zijn totaal anders dan wat wij kennen. Gelukkig hadden we dit voorzien en hadden we gisteren al wat bananen en een proteine reep op de kop getikt.
Om 09.00 uur stonden we uitgecheckt en wel buiten (tassen konden we nog even daar laten) en konden we op pad. Ons doel was de begraafplaats met daarachter het mausoleum van de monnik Kobo-daishi te bezoeken. Hij is begonnen met de bouw van de prachtige tempels in Koysan en heeft in 805 het boeddhisme aan de Jappanner geintroduceerd. In de Okunoin tempel, die omringt is door 200.000 andere graven verkeerd Kobo-daishi in eeuwige meditatie (zoals ze dit in het boeddhisme zelf zeggen). We liepen als eerste over de begraafplaats wat al een indrukwekkend gezicht was. De zon viel tussen de bomen door op alle lantaarns en stenen. Een prachtig en mysterieus gezicht. Eenmaal bij de tempel bleek dat we naar binnen mochten. Uiteraard mochten we geen foto’s maken, maar wat indrukwekkend was dit zeg… Een paar monniken die met een gebed bezig waren, vuur en alle duizenden gouden lantaarns die eeuwig branden. Echt bizar. We waren er stil van.
Na deze bijzondere wandeling waren we klaar om koers te zetten naar onze laatste stop van deze reis; Osaka. We moesten wederom eerst met de bus, daarna de kabelbaan, daarna de trein en daarna nog 2 treinen om in Osaka aan te komen. Een pitte rit. Aangekomen in Osaka wisten we niet wat ons overkwam. Ook hier zagen we een mierennest aan mensen met een hele ondergrondse wereld . Het verschil met Tokyo is alleen dat hier niks in het Engels aangegeven staat. Alles krioelt door elkaar en je hebt geen idee welke van de 15 gangen je moet hebben. Na een aantal frustrerende rondjes te hebben gelopen werden we op weg geholpen door een aardige beveiliger (die ook geen woord Engels sprak). Uiteindelijk hebben we ons hotel gevonden.
En ons hotel… valt een mini beetje tegen. Alles is hartstikke schoon en nieuw, maar het is ook mega klein. We kunnen onze tassen amper kwijt. Sja.. Dit is ook Japan. We zijn verwend met de andere hotels! We zitten in een hysterisch gedeelte van de stad waar geen toerist te bekennen is. Om ons heen word je gek van de neon verlichting, knipperende borden enz. Het ziet er onwijs gezellig uit (maar alles in Japans, dus geen idee waar we ons in bevinden).
Morgen gaan we de boel hier maar eens verkennen! We hebben nog een aantal bezienswaardigheden op ons lijste, dus hopelijk kunnen we die aftikken!
