Kasteel Nijo en Nishiki market
De laatste dag in Kyoto is al weer aangebroken. We hebben nog 3 dingen die we graag willen zien en het belooft te gaan regenen. We willen proberen om, voordat het echt hard gaat regenen, deze 3 dingen af te tikken.
Alles blijkt op loopafstand van ons hotel te liggen (oke het is maar wat je onder loopafstand verstaat, maar inmiddels zijn we gewend aan de vele kilometers), dus na ons ontbijt gaan we op pad. We lopen als eerste naar kasteel Nijo. Dit kasteel is in 1603 gebouwd voor de eerste Shogun van de Edo periode. We kopen een ticket, doen onze schoenen uit en mogen naar binnen. Het blijft bijzonder om rond te mogen lopen in een gebouw wat zo oud is. Na een rondje binnen mogen we ook de kasteeltuin in. Deze vinden we, in vergelijking met de andere die we gezien hebben, wat minder mooi.
Na het kasteel zetten we koers naar de Nishiki Market. Dit is een overdekte markt waar weer verse vis te halen is, maar ook veel andere, zoetige dingen te krijgen zijn. Het is al weer lunchtijd, dus we hopen wat lekkere dingen te kunnen proeven. Het is druk binnen! We kijken eerst even wat er allemaal te halen is. Een skewer met Wagyu beef kunnen we niet overslaan. Het stokje kost maar liefst 20 Euro, dus onze verwachtingen zijn hoog. Sja… Het was best lekker… wat ons betreft te lang gebakken, maar prima. Niet heel bijzonder.. Vervolgens zien we een lokale lekkernij wat een wafel is in de vorm van een vis met daartussen rode bonen pasta. Deze willen we ook proeven. Kost geen drol en is dus super lekker! De pasta smaakt zoetig. Heel lekker. Als laatste willen we Takoyaki proberen. Deegballetjes met daarin een stuk inktvis. Ook hier zijn de verwachtingen hoog gespannen want deze hebben we tijdens onze voorbereiding heeeeeel vaak voorbij zien komen. Wat we dan ook zagen is dat die dingen kneiter heet zijn en dat je ze echt af moeten laten koelen. Dus was doet Dirk? Die duwt direct 1 zo’n bal in zn mond. De tranen stonden in zn ogen… Bloed en bloed heet! Maar hij heeft het overleeft. De ballen zelf vonden we niet lekker. Gaan we niet nog eens proberen.
Als laatste stond een bezoekje aan de wijk Gion op de planning. Het geisha district van Kyoto. Wat als eerste opviel was dat het district uitgestorven was. Blijkbaar is er op maandagmiddag niet zo veel te doen en zijn de geisha’s zelf thee aan het drinken ofzo. We zijn moe van het lopen en de regen komt er echt aan, dus we gaan terug naar het hotel. Op onze kamer kunnen we even lekker een boekje lezen en chillen. Helemaal prima want er zijn een paar flinke buien.
Morgen vertrekken we voor een bijzondere overnachting naar Koyasan. Dit is een klein dorpje in de bergen wat gezien wordt als de meest heilige plek in Japan volgens de stroming van het Shingon-boeddhisme. Hier ligt ook de grootste en meest mystieke begraafplaats van Japan. We gaan daar slapen in een tempel en draaien mee met de monniken. Dat wordt dus weer slapen op dunnen matjes, maar ook meedoen met de vroege ochtend meditatie en dineren en ontbijten zoals de monniken.
Voor nu genieten we dus nog even extra van ons luxe hotel en de fijne douche en het bed.
