Hallo en welkom in Hoi An!

Gisteren avond waren we rond 23.15 uur in ons hotel in Hoi An. Alles pikkedonker natuurlijk, dus we kregen niet echt mee hoe alles eruit zag. De kamer is in ieder geval mooi en ruim. We zijn, na een verfrissende douche, direct ons bed in gedoken. Om 07.00 uur gaat de wekker al weer.

Fietstocht

We maken ons klaar voor zo’n 3 uur durende fietstocht in het achterland van Hanoi. Tijdens ons ontbijt begint het, eerst zachtjes, te regenen. Onze guide staat ons al weer keurig op te wachten. Hij geeft aan dat het weer vandaag erg slecht wordt en vraagt wat we willen. We besluiten ons niet uit het veld te laten slaan en kopen een paar poncho’s. Off we go! Op een stel krakkemikkige fietsjes verlaten we al snel de hoofdwegen van Hoi An. We fietsen door de rijstvelden en krijgen de nodige uitleg van mr guide. Onderweg zien we ook allemaal kleine vijvers. Hier wordt de bekende tilapia vis in gekweekt. Het regent inmiddels wat steviger, dus onze gids vertelt dat er nu niet zo veel boeren aan het werk zijn. Toch zien we een enkeling in de rijstvelden. Sommige rijden op waterbuffels. 70% Van de bevolking in Vietnam is boer. Zij verdienen maximaal 2000 Euro per jaar. De armoede in het land is dus groot. Dit hebben we vooral ook in Sa Pa en Hanoi gezien. In Hoi An lijkt het ietsje beter te gaan. We zien onderweg best redelijke huizen.

Rusten

Na een uurtje fietsen komen we bij een familie om te rusten, waar we wat drinken en vers fruit krijgen. Uiteraard krijgen we hier eerst een lekkere warme groene thee. Een belangrijk ritueel in Vietnam. Onze gids vertelt dat hij een goede baan heeft. Hij heeft gestudeerd en werkt in het toerisme. Hij kan zo’n 200 dollar in de maand verdienen. Maar in de wintermaanden zijn er geen toeristen. Hij werkt dan bijvoorbeeld in een bar of restaurant om wat bij te verdienen.

Terwijl we verder gaan, gaat het steeds harder regenen. De gids vertelt dat Vietnam in het staartje van een typhoon zit (genaamd Doksuri). De komende dagen zal het met bakken uit de lucht komen… Fijn.. We hadden hier onze 2 relaxdagen gepland en speciaal ons hotel laten upgraden. Na 3 uurtjes zijn we terug bij het hotel.

Eenmaal terug zien we hoe leuk ons hotel is. Het is sfeervol met alle gekleurde lampionnetjes en tegelijk heeft alles een luxe uitstraling. We hebben een leuke tuin aan het meer met een zwembad en een paar barretjes. Tja… daar hebben we nu helemaal niks aan! 🙁 We besluiten om maar wat rond te hangen op de kamer en wat te lezen, we kijken een serietje en bestellen via roomservice onze lunch. De middag komen we wel door, maar we balen wel..

Bar

Tegen 17.30 uur besluiten we de paraplu’s te pakken en wat te gaan eten. Bij een barretje in de tuin is kunnen we droog zitten en hebben ze cocktails! Oké die hebben we wel verdiend! Alles ziet er zo sfeervol uit in het licht van gekleurde lampionnetjes…

Mango Mango

We lopen het hotel uit op zoek naar een aangeraden restaurantje, Mango Mango. Ondanks de regen zien we direct de charme van Hoi An. De lampionnetjes, de stalletjes met streetfood, de Spa’s enz. We raken direct enthousiast. Dat zijn we helemaal als we bij het restaurant aankomen. Wat een plaatje! We eten er heerlijke gerechten uit de lokale keuken en drinken gezellig een wijntje. Buiten raast de storm verder. Toch heeft iedereen goede zin en zijn er behoorlijk wat mensen op de been. We zien zelfs een fotoreportage van een bruidje en haar bruidegom.

Eenmaal terug op de kamer ligt er iets op ons bed. Het zijn een paar snoepjes en een verhaaltje. Het verhaal slaat op de storm die raast. Een typisch gebaar en het geloof van de Vietnamezen. Alles heeft een doel en moet in balans zijn. Overal zit een verhaal achter.

Morgen zal het weer nog net zo slecht zijn.. Ontzettend jammer, maar we maken er wel wat van!