Eerste dagen Uluwatu
Inmiddels zijn we al weer aangekomen op onze laatste verblijfsplaats; Uluwatu. Na nog een heerlijk ontbijtje bij ons gezellige hotel op Gili T, vertrokken we met paard en wagen richting haven. Het inchecken voor de boot verliep weer probleemloos. De boot had ietsje vertraging, maar dat was niet erg. Omdat we dit keer nog 2 stops maakten (op Gili Air en Lombok) duurde de rit nu zo’n 2,5 uur. Eenmaal weer op Bali stond er keurig een chauffeur op ons te wachten. Het zou een lange rit worden van zo’n 3 uur.
De chauffeur was mega vriendelijk en gaf aan dat we konden stoppen wanneer we wilden om wat te eten of naar het toilet te gaan. En toen gingen we rijden.. Poeh.. ik vond het een spannende rit en heb meermaal met samengeknepen billen gezeten. Die kerel reed als een malle! Vloog files voorbij om op het laatste moment in te voegen, haalde 2 auto’s in die naast elkaar reden, duwde bijna scooterrijders van de weg enz. Het laatste stuk over een vrij recht stuk weg reed hij met gemak 150 km per uur. Maar we zijn heelhuids aangekomen.
Uluwatu ligt op een schiereiland wat vast ligt aan Bali. Het valt gelijk op dat de omgeving weer totaal anders is dan wat we tot nu toe gezien hebben. We rijden over smalle weggetjes en kronkelen door de bergen. De kliffen zijn prachtig. Uluwatu is nog niet mega bekend als toeristische plek en dat is te zien. De gebouwen/huizen zijn of compleet vervallen, of in aanbouw, of hartstikke nieuw. En dat nieuwe past eigenlijk niet in de omgeving. Het voelt een beetje gek aan.
Onze laatste hotel zou een pareltje moeten zijn. Hij krijgt alleen maar lovende recensies. Vol goede hoop stappen we dus de poort door. En eigenljik zien we het gelijk al. Dit hotel wás ooit een pareltje.. Maar heeft nu echt wat aandacht nodig.. Op de kamer ligt dan wel weer een leuke verrassing te wachten voor ons 13 jarig jubileum. De kamer voelt wat donker aan. In de badkamer zit een trap die naar buiten gaat. Daar zit nog een dakterras. Er zit geen deur tussen en we zien direct dat het hier stikt van de muggen. We hebben dus direct een spuitbus gehaald om in de kamer te spuiten en smeren ons goed in. We zijn licht teleurgesteld, maar zetten ons hier snel overheen.
Na een prima nacht schuiven we aan voor een simpel ontbijtje en maken we plannen voor vandaag. Ons doel was om een scooter te huren en lekker zelf op pad te gaan. Uluwatu heeft geen echte kern en alles ligt best ver uitelkaar. Plus je rijdt door de bergen zonder voetpaden. Dus een scooter leek ons handig. We proberen 3 tentjes, maar helaas… Geen fatsoenlijke scooter gevonden. Dan gaan we maar weer met de Grab op pad. We willen eerst een kijkje nemen op Dreamland beach.
Dreamland beach is een klein strandje met hagelwit zand en prachtig turquoise water. We huren daar weer een bedje en parasol. Richting einde van de middag besluiten we naar Single Fin te gaan. Een beach-club met een 3 laags terras met fantastisch uitzicht op zee en dus een prachtige zonsondergang. Er is geen tafel meer te krijgen, dus gaan we ergens op een trapje zitten met een paar Bintangs. Hier zakt de zon echt weg in de zee. Mega mooi!
Eenmaal terug in ons hotel frissen we ons op en gaan we nog een hapje eten. Er zitten een paar tentjes op loopafstand, maar het is echt opletten. Geen voetpad, geen verlichting en smalle kronkelige weggetjes. Onderweg zien we nog wat ‘huisjes’ van locals. Het contrast met hen is zo mega groot..
We eten heerlijk en sluiten de dag fijn af. Morgen willen we naar een beach-club, maar die lijken belachelijk duur te zijn.. even kijken wat we daar mee doen.
